woensdag 16 februari 2011

Ontbijten met Oronzo en Paolo Nutini (31 januari 2010)

Heel voorzichtig worden de dagen ietsjes langer. Vooral 's avonds zie je het duidelijk.
's Morgens wat minder. Als ik om zes uur opsta is het donker zoals het in december om zes uur donker was. Onderweg van de slaapkamer naar de badkamer passeer ik de honden. Genoeglijk rekken ze zich even uit, draaien zich op hun andere zij en doen nog even de ogen dicht. Wakker worden moet je op je gemak doen.
En ik ontbijt, alleen. De programmering van Radio 3 is veranderd, en het muziekprogramma 'Il terzo anello' is er niet meer tussen zes en zeven. In plaats daarvan praat men over het wereldnieuws. Interessant, dat zeker, maar niet altijd bevorderlijk voor je eetlust. Haïti is nog steeds wereldnieuws, maar na twee weken is het in de Italiaanse kranten al zoeken met een vergrootglas naar een paar regels over de laatste stand van zaken. We hebben even gehuiverd bij de beelden, we hebben op wikipedia gekeken waar Haïti ligt en wat er zich normaal gesproken afspeelt in het land (mijn God, die waren er zelfs vòòr de aardbeving al beroerd aan toe!!!), we hebben ons geweten gesust met een financiële bijdrage, maar we moeten verder. De wereld draait door, en we kunnen nu niet blijven, we kunnen nu niet langer blijven staan.

In het weekeind is het licht als ik ontbijt, samen met Lief. En de honden zijn wakker. Hoewel hij weet dat ik hem tijdens het eten nooit iets toeschuif, neemt Oronzo een strategische positie in. Naast mijn stoel. Je weet immers nooit of er een paar kruimels op de grond belanden.


Zaterdag is het boodschappendag. Bij de supermarkt verkopen ze ook plantjes, en een paar weken geleden heb ik een potje met wat tulpenbollen meegenomen. De tulpen zijn inmiddels al bijna uitgebloeid, maar hun kleuren kondigen nog fier en vlammend het voorjaar aan.


Morgen is het maandag, en donker als ik mijn krentenboterham met boter besmeer. En het voorjaar is weer een dag dichterbij.


 


Alhoewel zijn naam anders doet vermoeden zijn Paolo Giovanni Nutini's ouders allebei Schots. Zijn overgrootvader werd echter, vier generaties terug, in Barga, in de Italiaanse provincie Lucca, geboren en hiermee is de achternaam van de singer-songwriter uit Pailey verklaard.
Paolo Nutini (geboren op 9 januari 1987) debuteerde in 2006 met het album 'These Streets' bij Atlantic Records en behaalde een derde plaats in de hitlijsten. De single 'Last request' was de best verkopende single van het album.
Zijn tweede album, 'Sunny Side Up' kwam in mei 2009 meteen op nummer 1 de Britse hitlijst binnen.

Het nummer 'January' werd door Paolo Nutini verschillende keren live uitgevoerd, maar is tot nu toe nog niet op cd verschenen.

Bron: Wikipedia.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten