Daar waar de Engelsen nog druk aan het worstelen zijn een voorwerp te omschrijven ('een tafel'), daar zijn de Fransen al meteen een stuk verder en maken al dankbaar gebruik van het onderwerp. Zij zitten namelijk al 'aan tafel'.
Zou het verschil iets met de tafelgewoontes van beide naties te maken hebben?
De Franse fotografe Stéphanie Lacombe reisde, een tijdje geleden weer al, drie jaar lang door Frankrijk om haar landgenoten aan tafel te vereeuwigen. In grote en kleine steden, in dorpen en op het platteland. Dikwijls wist ze de persoonlijke sfeer van een dagelijks terugkerend ritueel vast te leggen. ,,Het lijkt banaal, maar je vindt er veel in terug'', vertelt de in 1976 in Cahors geboren Lacombe. ,,Geloof, opvoeding, scholing, socialisatie of juist niet.''Veel families die ze benaderde wilden niet op de foto. Waar ze wel mocht fotograferen ging eigenlijk alles vanzelf. Na het opstellen van de lampen hernam het familieleven haar gewone gang en na een tijd keken de gezinsleden niet eens meer naar de indringster. In de grote steden nam ze dikwijls de meest strategische plaats in huis in: daar waar de tv stond.
Hieronder drie van de foto's uit de serie 'La table de l'ordinaire'. Op de internet-site Photographie staan er nog een aantal.
Stéphanie Lacombe won dit jaar met haar Fransen aan tafel de belangrijke Prix Niépce. In het kader hiervan zijn haar foto's aan het eind van deze maand te zien in de Galerie Esther Woerdehoff in Parijs. De tentoonstelling loopt van 25 augustus tot 21 september.
Bronnen:
- la-Croix.com.
- Rue89.
Alle foto's zijn gemaakt door Stephanie Lacombe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten