
Slinkachu werkt met miniatuurfiguurtjes, die gebruikt worden bij bijvoorbeeld modelspoorbanen. De minimensjes worden door hem zelf geschilderd en eventueel wat gemodelleerd, waarna hij er een scene, een tafereel mee creëert. Als hij tevreden is over het resultaat brengt hij de scene vervolgens op straat, zoekt de juiste plaats, plakt alle elementen stevig vast en maakt zijn serie foto's. Het kunstwerk blijft daarna achter en maakt vanaf dat moment deel uit van de stad, voor zolang het duurt.
De foto's (iedere keer één in detail en één overzichtsfoto) staan in het boek, maar ook op het blog van Slinkachu.
De foto's (iedere keer één in detail en één overzichtsfoto) staan in het boek, maar ook op het blog van Slinkachu.



In het boek schrijf Slinkachu zelf het volgende voorwoord...
Politieman: Pardon meneer. Heeft U er niks tegen om uit te leggen wat U aan het doen bent?
Slinkachu: Oh, Uh... Ik lijm alleen even dit plastic poppetje vast.
Politieman: Hè?
Slinkachu: Hier, kijk. Het is een uh... kunstwerkje. Zoiets. Ik maak foto's van deze kleine mensejes. En daarna laat ik ze achter.
Politieman: Oh, ha! Leuk! Sorry, ik dacht dat U lijm aan het snuiven was, van die superlijm. Daar hebben we hier veel mee te maken.
Slinkachu: Ja. Goh...
Politieman: Ja, dit is leuk. Hé, ook een klein autootje. Mooi. Dit zouden mijn kinderen leuk vinden.
Slinkachu: Ja... Het is, uh... een prostitueetje. En een klant. In de auto.
Politieman: ...oh... oh, nou, eh... vooruit dan maar.
Slinkachu: Uh, ja. Bedankt...


Op Fused Magazine vind je een interview met de artiest.
Alles over het project "Little people - A tiny street art project" vind je hier. Het blog van Slinkachu vind je hier.
Alles over het project "Little people - A tiny street art project" vind je hier. Het blog van Slinkachu vind je hier.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten