zondag 13 februari 2011

De wereld verkleinen met tilt shift (11 oktober 2009)

Films op televisie kunnen me gestolen worden. Iets wat ongeveer een uur en vijftig minuten zou moeten duren weten ze tegenwoordig al gemakkelijk op te rekken tot twee-en-een-half uur 'kijkplezier', dankzij de onderbrekingen voor de reclameblokken en wat aankondigingen van andere programma's. En als het meezit verwennen ze je ook nog even met het weerbericht. Na tien minuten waspoeder, pasta, auto's, telefoonproviders (ja, hier vooral veel auto's en telefoonproviders!) en hier en daar een bui met opklaringen ben ik dus de draad kwijt. Net als ik het daarna weer allemaal een beetje op de rails heb... Hop, een ander reclameblok. Met dikwijls dezelfde commercials die ik een kwartier eerder voorbij heb zien komen. Ik erger me rot, en daarom kijk ik dus bijna geen films meer op tv.

En toch, om de reclames op zich maak ik me niet druk. Het zijn de onderbrekingen van de film die me op de zenuwen werken. Nee, de 'ster' (heet dat nog altijd zo?) mag van mij best blijven. Maar dan voor en na de film. En dan het liefst een minuut of twintig, want ik ben er gek op. Ik kan echt genieten als ik een mooie of een leuke reclame zie. Al is het twintig keer per dag.
Een voorbeeld is deze...





Mooi, hè?
Het is een reclame van de Unipol Gruppo Finanziario, die sinds een aantal weken op de Italiaanse televisie te zien is. De alledaagse uitdagingen, de onverwachte gebeurtenissen, de zorgen over de toekomst, alles schijnt kleiner te zijn met deze verzekeringsmaatschappij aan je zijde. Dit is de boodschap, maar dit terzijde. Het produkt dat in een commercial aangeboden wordt interessert me altijd weinig, maar de commercial op zich des te meer.
Ik heb me, waarschijnlijk net als jullie, afgevraagd of de beelden echt waren of dat er sprake was van een animatiefilm. Nou, ze zijn echt, hoor. De techniek die gebruikt is luistert naar de naam 'tilt shift'. Men werkt met een serie van a-symetrische lenzen waardoor delen van het beeld vaag worden en slechts een meer of minder smalle strook scherp naar voren komt. Hierdoor lijkt het of het onderwerp van heel dichtbij is gefotografeerd, en ontstaat het effect van een miniatuur. Het 'tiltshiften' is een 'uitvinding' van de Australische fotograaf Keith Loutit.

De lenzen die voor de 'tilt shift' techniek gebruikt worden schijnen knap aan de prijs te zijn, maar wie een beetje handig is in het bewerken van foto's creëert als snel zijn eigen lilliput-wereldje op Photoshop of een van de andere programma's die in de handel zijn. Ik heb het geprobeerd, maar heb er wat problemen mee.
Daarom heb ik mijn toevlucht gezocht op tiltshiftmaker.com, een van de vele 'tilt shift'-sites die je op internet kunt vinden. Met het volgende resultaat...


 









Info commercial:
Agency: McCann Erickson Art & Strategy Open House Roma
Director McCann Roma: Michele Gaudenzi
Account Director: Barbara Sarica
Account Executive: Michele Blasi
Creative director: Marco Carnevale
Copy: Fabio Bartolomei
Art: Gianluca Pagliarulo
Agency producer: Fabio Cimino

Production agency: Partizan London/FilmMaster Roma
Regie: Keith Loutit
Executive producer: Isabella Parish, Fabrizio Razza
Producer: Grace Bodie
Editor: Sebastian Ratcliffe
Post produzione video: McPost
Post produzione audio: Suoni
Music: “All I need” degli  Air
Speaker: Roberto Pedicini

Geen opmerkingen:

Een reactie posten