vrijdag 11 februari 2011

Zelfontspanner (11 augustus 2009)

De Rocky Mountains, zo'n 120 kilometer ten westen van Calgary. Hier ligt het Banff National Park. Het werd in 1885 gesticht, en is daarmee het eerste en oudste nationale park van Canada.Een oppervlakte van 6.641 vierkante kilometer, bedekt met enorme bossen, adembenemende bergtoppen, weerspiegeld in tal van kraakheldere meren.
Een van die meren is het Lake Minnewanka. In het Nakota, de taal van de Stoney indianen, betekent het "water of the spirits", het water van de geesten. Lake Minnewanka ligt in het oosten van het park, en is met haar lengte van 28 kilometer het langste meer in de Rocky Mountains.
De enorme wateroppervlakte met de bergketens, die als enorme wachters de geesten van het water lijken te bewaken, zorgt op tal van punten voor schilderachtige plaatjes. Er wordt dus veel gefotografeerd.

Bij afwezigheid van andere toeristen is de zelfontspanner op het toestel een ware uitkomst voor hen die zichzelf willen vereeuwigen met een fraai stukje natuur op de achtergrond. Dat vond ook Melissa Brandts.
Ze zette haar toestel zo recht mogelijk op een rotsblok om zichzelf met haar partner op de foto te zetten. Wat inzoomen, wat uitzoomen, het toestel iets naar links zodat manlief netjes rechts in beeld zou komen en zij precies in het midden. Op de achtergrond een bosrand die zo het meer in leek te verdwijnen. De bergen hoog optorenend aan weerskanten en in het midden, in de verte, eeuwige sneeuw op de toppen van een keten die het meer aan die kant af lijkt te sluiten. Een compositie om trots op te zijn.


,,Ben je klaar'', vraagt ze.
Hij wrijft nog even snel een hand door z'n haren. ,,Ja, hoor. Hij kan.''
Melissa drukt op de sluiter, en terwijl het rode lampje begint de knipperen loopt ze snel naar haar plaats, in het midden van de prent. Als ze zit heeft ze nog zes seconden over.
Het rode lampje knippert, het toestel piept zijn piepjes met steeds kortere onderbrekingen. Dat gaat goed. Nog vijf seconden.
Nog vier...
Ze legt snel een hand op zijn knie, kijkt hem even aan maar draait dan snel haar hoofd weer naar de camera. Nog drie seconden.
Piep-piep-piep-piep. Nog twee seconden. De glimlach wordt ingezet.
Nog één...


Eekhoorns zijn hele nieuwsgierige dieren, dat blijkt. En ook erg fotogeniek.





De foto is gemaakt door Melissa Brandts. Ik vond hem in de rubriek 'daily dozen' van Your Shot op de internetsite van National Geographic.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten