Deze foto maakte in 1998 met m'n eerste digitale camera. Hij is gemaakt in Abruzzo, maar ik weet niet meer precies waar. Het zou in L'Aquila geweest kunnen zijn, daar waar gistermorgen om half vier het episch centrum van de zwaarste aardbeving lag die Italië in de laatste honderd jaar getroffen heeft. Maar ik geloof het niet. Ik weet het niet zeker. We deden een weekje Abruzzo in de late zomer van het jaar waarin Marco Pantani zowel de Giro d'Italia als de Tour de France won. Op weg naar het zuiden waren we nog langs zijn woonplaats Cesena gereden, waar het geel en het roze als eerbetoon aan "il Pirata" de boventoon voerden. Het jaar ook waarin Frank Sinatra overleed, en Lucio Battisti. José Saramago won de Nobelprijs voor de literatuur. Het jaar waarin Juventus met Edgar Davids voor de 25e keer kampioen van Italië werd. In Nederland ging Davids' ouwe club Ajax met het kampioenschap aan de haal. Het tweede kabinet Kok zag het daglicht en Bløf brak door met "Liefs uit Londen". Op 4 februari 1998 trof een aardbeving met een kracht van 6.1 op de schaal van Richter het noorden van Afghanistan waarbij 5000 mensen om het leven kwamen. Op 30 mei beefde de aarde weer in hetzelfde gebied en nog een 5000 Afhanen overleefden de schok niet. Ook in het zuiden van Italië werd dat jaar een "terremoto" geregistreerd. Een schok met een kracht van 5.3 trof op 9 september Basilicata en Calabria. Er was één dode te betreuren. Het aantal slachtoffers en de schade viel echter in het niets vergeleken met de aarbeving van bijna een jaar daarvoor toen in Umbria en Marche 11 mensen om het leven kwamen en het historische Assisi zwaar beschadigd werd.
Wij deden in de late zomer van 1998 dus een weekje Abruzzo en omgeving, en ik herinner me vooral de aangename temperatuur en de diepe kleuren van de avondzon op het strand van Grottammare. Ik herinner me het nationale park "Gran Sasso", de bergen waarvan de toppen schuil gingen in de grijze wolken van een regenachtige woensdagmiddag. Ik herinner me de dorpjes in de late zomerzon, een broodje in de schaduw van een boom op een plein, het rustige leven wat aan mijn ogen voorbijtrok. En ik herinner me de man op de foto. Ik weet zelfs nog precies wat ik zei toen ik hem zag zitten. ,,Zo wil ik ooit ook mijn pensioen beleven.''
Toen ik gisteren het nieuws van de aardbeving in Abruzzo hoorde moest ik aan deze foto denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten